Wat doen we met ‘Generation Rent’? (edito)

De woonproblematiek raakt vooral de jongere en oudere generaties: de twee uitersten van de bevolking, die bovendien vaak alleen wonen. Terwijl de vergrijzing en betaalbare zorg hoog op de politieke agenda staan, lijken jongeren steeds vaker uit het oog verloren te worden.

In het Verenigd Koninkrijk wordt de groep millennials – geboren tussen 1981 en 1996 – en jongvolwassenen die het moeilijker hebben om de woningmarkt te betreden, aangeduid als ‘Generation Rent’. De recentste gegevens tonen aan dat België begin januari 2024 een bevolking van 11,76 miljoen inwoners telde, waarvan 2,27 miljoen in de leeftijdscategorie van 25 tot 39 jaar. De ‘Generation Rent’ is dus erg omvangrijk.

Het percentage huiseigenaren daalt en de betaalbaarheid voor starters op de woningmarkt blijft een probleem. Vorige week trok de Nationale Bank nog aan de alarmbel. De afgelopen periode nam de druk immers nog toe door stijgende financieringskosten als gevolg van de hogere rentevoeten. Hierdoor neemt het aantal huurders toe, wat problemen met zich meebrengt, aangezien het aanbod de vraag niet bijhoudt en de prijzen blijven stijgen. Regulering van de huurprijzen vormt een thema – in Nederland wordt deze week al gedebatteerd over de ‘Wet betaalbare huur’ die particuliere verhuurders in het vizier neemt.

Degenen die er wel in slagen een woning te kopen, doen dit vaak met hulp van hun ouders. Hoewel veel millennials nog steeds hopen binnen enkele jaren een woning te kunnen kopen, geeft een groeiend aantal jongeren de hoop op een eigen huis op. Heel wat jonge mensen verkiezen tegenwoordig de vrijheid van huren boven een koopwoning. Hoge woonkosten en een gebrek aan stabiele opties weerhouden een grote groep ervan om een gezin te stichten, wat in een vergrijzende samenleving een knelpunt veroorzaakt.

De Chartered Surveyors van de RICS melden dat de vraag naar huurwoningen in het VK in mei meer dan verdrievoudigd is, terwijl het aanbod van nieuwe projecten vlak blijft. Deze situatie benadrukt de noodzaak om dringend andere manieren te vinden om de druk op de huurmarkt te verlichten, zoals het uitbreiden van de woningvoorraad. De situatie in Berlijn toont wat er kan gebeuren wanneer de volkswoede over stijgende prijzen oplaait. In 2021 organiseerden activisten een niet-bindend referendum over de vraag of de overheid 240.000 woningen in de stad, in bezit van grote investeringsgroepen, moest onteigenen. Het gebrek aan betaalbare woningen maakt een integraal deel uit van het ongenoegen dat het huidige tijdperk van groeiend populisme kenmerkt. De uitdagingen zijn groot en de oplossingen verre van eenvoudig.

Martijn Reviers
Hoofdredacteur